تجربۀ تفکر

به نام خداوند جان و خرد ضمن پژوهش ارتجالی و شتابزدۀ خودم دربارۀ اخلاق نیکماخسی ارسطو به یک محقق برجسته اما کمابیش گمنام در منابع فارسی راهنمایی شدم به اسم ادوارد تسلر (Eduard Gottlob Zeller) که در سالهای 1814-1908 می‌زیسته است. او که از محققان حوزوی مسیحی برجستۀ آلمان بود، یکی از نمایندگان مهم مکتب تاریخی-انقادی است که مبانی آن در تصحیح متون قدما اثر شایان توجهی داشته است. او نخستین کتاب خود را با عنوان مطالعات افلاطونی (Platonische Studien) در 1838 و ۲۴ سالگی نشر داد که حاصل رسالۀ دکتریش بود با موضوع کتاب قوانین افلاطون به همراه فصلی درباب مکالمۀ پارمنیدس و نیز نسبت فلسفۀ ارسطو با افلاطون. از پژوهشهای مفصل او می‌توان به کتاب سه جلدی (در ۶ مجلد) فلسفۀ یونانیان در تطور تاریخیش (Die Philosophie der Griechen in ihrer geschichtlichen Entwicklung) (با عنوان اولیه فلسفۀ یونانیان. پژوهش درباب خصلت، مسیر و ارکان اصلی تطورش (Philosophie der Griechen. Eine Untersuchung über Charakter, Gang und Hauptmomente ihrer Entwicklung) 1844-1851) اشاره کرد. مجلدات ششگانۀ کتاب:B 1-1 (Allgemeine Einleitung. Vorsokratische Philosophie)(مقدمۀ کلی، فلسفۀ پیشاسقراطی) B 1-2 (Heraklit, Empedokles, die Atomistik, Anaxagoras, Die Sophisten)(هراکلِیتُس، امپدکلس، قائلان به اتم، آناکساگراس، سوفسطاییان) B 2-1 (Sokrates und die Sokratiker. Plato und die alte Akademie.).(سقراط و سقراطیان، افلاطون و آکادمی قدیم) B 2-2 (Aristoteles und die Alten Peripatetiker)(ارسطو و مشائیان قدیم) B 3-1 (Die Nacharistotelische Philosophie- Stoicismus, Epikureismus, Skepsis. Eklektieismus, eeuerte Skepsis, Vorläufer des Neuplato, ...ادامه مطلب

به نام خداوند جان و خردبخش اولاز زندگانی‌نامۀ هگل، نوشتۀ تری پینکاردHegel: A Biography; Terry Pinkard; Cambridge University Press; 2000; p. 260:Other reviews began to appear that only heightened the controversy surrounding Hegel's book. Some of the negative reactions were explainable as reactions to Hegel's own sharply polemical attacks on other philosophers in his and Schelling's Critical Joual of Philosophy. However gregarious Hegel's personality was in social settings, it also had a very aggressive side that clearly emerged from time to time in his writings. Indeed, when it came to such polemics, Hegel cut no coers and made no attempt to soften the blows he inflicted. مرورهای دیگری ظاهر شد که فقط بحث پیرامون کتاب هگل را تشدید کرد. برخی از واکنش‌های منفی در مقام واکنش‌هایی به حملات شدید جدلی خود هگل به سایر فیلسوفان در مجلۀ انتقادی فلسفۀ او و شلینگ قابل توضیح بود. شخصیت هگل هر چقدر هم که در محیط های اجتماعی جمعی بود، جنبۀ بسیار تهاجمی نیز داشت که به‌وضوح هر از گاهی در نوشته‌هایش نمایان می‌شد. درواقع، وقتی نوبت به چنین بحث‌هایی می‌رسید، هگل هیچ گوشه‌ای را فرو نمی‌گذاشت و تلاشی برای کاهش ضرباتی که وارد می‌کرد نمی‌کرد.In 1802, he had reviewed a piece by Jacob Salat (a Catholic Bavarian theologian and moralist, and an intimate of Jacobi's) in the Critical Jual of Philosophy, calling Salat, variously, "Bavaria's apostle," the self-appointed "Knight against the darkness," and accusing him of completely misrepresenting the Berlin Enlightenment (that is, Kant) and uttering on, ...ادامه مطلب

به نام خدامتن زیر با گوگل‌ترانسلیت و با کمترین ویرایش نشر می‌شود:The Making of the Platonic CorpusEdited by Olga Alieva with Debra Nails and Harold Tarrant2023 by Brill SchöninghTable of ContentsAcknowledgments . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . viiList of Tables and Illustrations . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . ixIntroduction . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . xi1. Afterthoughts on “School Accumulation” in Plato’s Academy . . . . 1Holger Thesleff2. Dialoguing with Plato: Allusions, Borrowings and Exegesis in Platonic Spuria . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 15Marco Donato3. Back to Teichmüller: Literary Feuds and the Author’s Voice in Plato’s Dialogues . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . _37David J. Murphy4. Materials and Method . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . _63Debra Nails5. Some Reflections on the Nature of an Academic Edition of the Platonic Corpus . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . _90Tianqin Ge6. Theory of Revision Revisited, With a Note on the Philebus . . . . . . _104Olga Alieva7. Traditional and Computational Methods for Recognizing Revisions in the Works of Plato . . . . . . . . . . , ...ادامه مطلب

به نام خداافلاون و نوشتندو قطعه به ترجمۀ مرحوم محمدحسن لطفینامۀ شمارۀ 2افلاطون به دیونیزیوس [درباب نیک‌کاری]Πλάτων Διονυσίῳ εὖ πράττειν.ص314به هوش باش تا مبادا از روی سهل‌انگاری اندیشه‌هایی را در جهان منتشر كنی كه پس از چندی از انتشار آنها پشیمان گردی. بزرگترین احتیاطی كه در این باره باید كرد این است كه هنگام تحقیق در دشوارترین و عمیقترین مسایل فلسفی نباید چیزی نوشت زیرا از انتشار مطالب نوشته و افتادن آنها به دست مردمان نمی‌توان جلوگیری كرد. بدین جهت من خود نیز دربارۀ مهمترین حقایق فلسفی چیزی ننوشته ام و در این خصوص نوشته‌ای به نام افلاطون وجود ندارد و در آینده نیز نخواهد بود و هر چه هست به نام سقراط است كه در آن نوشته‌ها صورت ایده‌آل [= مثالی] یافته و زندگی را از سر گرفته است. صص 1954 و 1955 Διὰ ταῦτα οὐδὲν πώποτ’ ἐγὼ περὶ τούτων γέγραφα, οὐδ’ ἔστιν σύγγραμμα Πλάτωνος οὐδὲν οὐδ’ ἔσται, τὰ δὲ νῦν λεγόμενα Σωκράτους ἐστὶν καλοῦ καὶ νέου γεγονότος.For this reason I myself have never yet written anything on these subjects, and no treatise by Plato exists or will exist, but those which now bear his name belong to a Socrates become fair and young.ترجمه از انگلیسی R. G. Bury: برای همین من خودم تا به حال در این باره‌ها چیزی ننوشته ام و هیچ رساله‌ای از افلاطون وجود ندارد و وجود نخواهد داشت، اما آنهایی که اکنون نام او را دارند متعلق به سقراط اند که زیبا و تازه می҅شوند.تحشیه: منظور از «زیبا و جوان/ تازه» (καλός καὶ νέος) ویرایش و تدوین است؟نامۀ شمارۀ 7افلاطون به خویشان و یاران دیون [درباب نیک‌کاری]Πλάτων τοῖς Δίωνος οἰκείοις τε καὶ ἑταίροις εὖ πράττεινص341دربارۀ نویسندگانی كه چه امروز , ...ادامه مطلب

Proclus; Commentary on Plato’s Timaeus; Vol II; Book 2: Proclus on the Causes of the Cosmos and its Creation; translated with an introduction and notes by David T. Runia and Michael Share; Cambridge University Press; 2008.Summary of the six causes: 263.19–264.3The causes of the cosmos are thus the following: the final cause, the paradigmatic cause, the efficient cause, the instrumental cause, the formal cause, the material cause. The final cause he himself will reveal to us later when it appears from the account and its demonstrations.* The instrumental and the material and the formal cause he will teach us on [25] the basis of the first principles enunciated earlier. For if the universe is not being, but rather that which has come into being, there is a form which is participated in by matter, and there is also the direct source of movement for these [two].* As for the efficient cause, it is disclosed in the present passage. For if the universe is [something] that has come into being, there is a cause which brings about its existence (cf. 28a4–5, c2–3). The paradigmatic cause will emerge from the passage that follows the 30 present one. For if the cosmos is beautiful, it comes into being modeled [264] on eteal being (cf. 28c5–29a4). The result is that by means of these first principles he has tracked down353 for us the causes of the universe and taught them all in proper order. This too is a useful service that the basic principles provide him with.پرُکلُس؛ شرح تیمائوس افل, ...ادامه مطلب

به نام خداوند جان و خرد نظر افلاطون , ...ادامه مطلب